zwijgt een ster aan de hemel
met niets dan leven in handen
volgen zij hun verhaal
van oost naar west
het land breekt van belofte
zij vinden geen warme adem
geen stro om in te slapen
het water scheurt alle grenzen
open. zij verdrinken
in duizenden handen die niet reiken
in een zee van ruggen
en geen koning die komt kijken
Uit Toverstroming
l’étoile reste silencieuse
leur pauvre vie pour seul bagage
ils suivent leur histoire
d’est en ouest
la terre bourré de promesses
pourtant rien qui fait chaud au cœur
même pas de refuge pour dormir
l’eau déchire les frontières.
ils se noyent
dans des milliers de mains fermées
dans une mer de dos indifférents
et le roi reste absent
Traduction : Christina Guirlande
de gehoorzaamheid van zonnebloemen
Voor Anselm Kiefer
hij is de meester. zij buigen tot ze
bijna knakken. zwaar van zaad
en aarde, kijken ze met droge ogen
naar de andere kant van de zon.
hij knoopt hen op aan de hemel.
met al wat grauw en grond is,
wist hij hun gele wezen.
voortaan zullen zij luisteren
naar hun nieuwe naam:
sterren van de dag.
Uit Toverstroming
l’obéissance des tournesols
A Anselm Kiefer
le maitre c’est lui. les tournesols s’inclinent
jusqu’à se briser. lourd de semence
et de terre, ils regardent, yeux secs,
l’autre face du soleil.
il les attache au ciel.
avec les nuances de gris et de terre,
il efface leur existence jaune.
à partir de maintenant
ils ont un nouveau nom :
étoiles du jour.
Traduction : Christina Guirlande
het beleg van de kerselaar
het is de volronde schuld van kersen die in één hitsige nacht
rijp van lijf de spreeuwen naar de bek hangen.
ze buikdansen aan bomen, gieren met de wind mee
van de takken en vallen met rode wangen de grond aan.
boeren steken stokken in de kruinen, voor de verlokking
van het vlees valt elke vogel uit de lucht.
de bomen trekken hun takken op en kijken toe
hoe het gras weerloos ligt te bloeden.
Uit Toverstroming
le siège du cerisier
c’est la faute indéniable des cerises qui dans une seule nuit
chaude ont mûri pour plaire aux étourneaux.
elles font la danse du ventre, se laissent tomber hurlant
avec le vent, attaquent le sol les joues trop rouges.
et on attache l’épouvantail par précaution, la tentation
de la chair fraîche attire tous les oiseaux.
les arbres hissent leurs branches et voient
le vert verger saigner sans la moindre défense.
Traduction française : Christina Guirlande
regisseur van de nacht
je ziet ze niet komen. als een leger
vallen ze met de avond uit alle kieren van het dorp,
krijsen met honderden in wijde kringen
rondom de kerk. dit is het uur van de kraaien.
door een onzichtbare hand in regie gezet
nemen ze de toren in.op lange rijen
kijken zwarte koppen dreigend
uit één oog tot de dag bezwijkt.
voor ze de bomen bezetten, trekken ze
nog één keer door de hemel
een ijselijke schreeuw.
Uit Toverstroming
régisseur de la nuit
personne ne les voit venir. le soir ils attaquent
comme une armée de toutes leurs cachettes du village,
crient par centaines de larges cercles
autour de l’église. c’est l’heure des corbeaux.
dirigé par une main invisible
ils prennent possession de la tour. sur de longues rangées
leurs têtes noires menaçants
regardent d’un œil le jour se retirer.
avant l’invasion des arbres ils déchirent
une dernière fois le ciel
d’un cri effrayant.
Traduction française : Christina Guirlande